Tytus Czyżewski, O Źelonym oku

„Źelone oko“ na­pi­sał Ty­tus Czy­żew­ski t. zn. ja

my­śląc o pszew­rot­no­śći ko­lo­ruw, lin­ji i for­my. W świe­će wszyst­ko żyje i wszyst­ko ma swo­ją war­tość. Co ńe żyje — ńe ist­ńe­je, a co ńe ist­ńe­je ńema ańi for­my, ańi bar­wy. (…)

„Elektryczne wizje“ — zme­ha­ńi­zo­wa­ny po­emat.

Czło­wiek spło­dźił i roz­pę­tał ma­hi­nę, ktu­ra kie­dyś za­bi­je go, albo wywyższy.
Zbu­du­je­my ma­szy­ny — po­je­dźe­my na gwiaz­dy, aby ob­ser­wo­wać słoń­ce.
Słoń­ce zdźi­wi śę skąd czło­wiek na­brał „tyle“ ro­zu­mu.
Czło­wiek zbu­du­je me­ha­ńicz­ne słoń­ce.
Sta­re słoń­ce — to sta­ra po­czći­wa ma­szy­na.
Ko­haj­my słoń­ce i ńe wy­ga­duj­my na ńego poza ocza­mi.
Pszy­szły czło­wiek, to elek­trycz­na ma­szy­na — czu­ła, skom­pli­ko­wa­na, a pro­sta w sty­lu.

.A.